WIE IS DAT BEWUSTZIJN?
WIE IS DAT BEWUSTZIJN DIE DEZE TEKST WAARNEEMT?
Wat is het lichaam met al zijn comfort en behoeftes? En wat is onze identiteit in relatie met het lichaam? Wat zijn ervaringen die door je geest gaan? Wat doe je daarmee?
Wat doe je met het concept "identiteit"? Hoe verzoen je jezelf ermee? Of hoe verzoen je je met ultieme vragen als "Wie ben ik?" en "Waar kom ik vandaan, waar ga ik naar toe?"
Er is een deel in ons dat zich bewust is van deze zaken, het deel dat creatief kan zijn en vreugdevol is bij het besef hoe mooi het leven werkelijk kan zijn. Met dit deel inspireren we andere mensen en kunnen we zien dat we soms zelf ook geïnspireerd raken van bepaalde situaties en van bepaalde mensen. We kunnen geïdentificeerd raken met het of met hen, als de bron van de inspiratie.
Aan de andere kant slipt dit besef ook gemakkelijk weg alsof het een illusie was. Soms spreken we met onszelf af om een doel te maken van datgene of diegene wat zo goed voelde, om het te 'vangen'. Dat is een valkuil.
Er is ook een deel in ons dat zich voornamelijk bezig houdt met de bezorgdheid of het belang van het lichaam. Maar besef dat de bezorgdheid van het lichaam de taak van het lichaam is. Jij kunt je daarop richten door het als je tempel voor te stellen, maar dan ben je er geheel onbezorgd over en dat werkt helend.
Door steeds wijzer te worden van eerdere ervaringen ga je beseffen dat je steeds een keuze hebt en dat het niet gaat om (het vastklampen van) verlangens. Dit laatste is de illusie dat ons verdeelt en waarmee we energie verliezen (iets omzetten tot een zorg of probleem = jezelf verdelen). Met de beoefening van zelfrealisatie zien we op een gegeven moment ook in dat we met onze (zelfbedachte) illusies steeds iets blijken te creëren. Met dit inzicht leren we onszelf uitvoeriger te ontdekken en steeds beter te leren kennen.
In de illusie denken we vrije wil te hebben, maar het leven gaat over iets heel anders dan te spelen in een zelf geregisseerde film.
"Cut the cords to let the balloon rise". Snijdt je identificaties los met je verhaal met al zijn emoties, datgene waar je toch geen totale controle over kunt nemen. Stop met het verdragen van deze ballast en met een uitputtende zoektocht naar verzachting.
Zie dat teveel consumeren - eten, spullen kopen, vakantiebehoeften, alcohol of drugs - slechts bijproducten zijn van een dieper gelegen ziekte (al is het maar een leeg gevoel) in jezelf. Zelfacceptatie is dé enige manier. Zonder zelfwaardering doe je eigenlijk maar wat en ben je vaak reactief en ook afhankelijk van herhaalde patronen.
Een burn-out en stress zijn tekens om de wereld los te laten, anders kan je niet meer stromen en wordt je uiteindelijk ook fysiek ziek. Vrijheid is hoe je leeft!
Eenieder die denkt dat wij niet perfect zijn bevindt zich in de misleiding, een gevangenschap in de tentakels van het collectieve systeem.
Je bent geen afgescheiden persoon in een afgescheiden lichaam, dat is slechts een (collectief) aangenomen projectie. Vanuit wakkere aanwezigheid heb je dat in beeld en zie je ook je levenspatronen waar je vaak afhankelijk van bent. Tegelijk zie je ook wie je werkelijk bent.
Beschouw het lichaam als een steen en de geest als water. Water stroomt over de steen.
Jouw geest stroomt (als één geest), het is niets. Jouw bewustzijn is niet jouw brein. Het is niet de steen, het stroomt!
If you do know yourself then you will be known, but if you do not know yourself then you will be in a state of poverty.
[Gospel of Thomas, saying 3]
Zelfrealisatie
Het zelf leren kennen gaat over laag-voor-laag alle misleidingen - dat wat het lijkt te zijn - te doorzien om jezelf daarmee uiteindelijk op te lossen/te transformeren naar een lege heldere kijk.
Een openheid waarmee je licht schijnt op alles en waardoor je zelf niet (meer) wordt beïnvloed.
.